 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1991/397
K: 1991/1327
T: 27.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yaralama suçundan sanık Cengiz hakkında Türk ceza Yasasının 456/2. maddesi uyarınca iki yıl hapis cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin, (Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen Esas : 1990/183, Karar : 1990/310 sayılı ve 16.7.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Cengiz müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 28.1.1991 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 31.1.1991 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanı kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak, mağdurun raporları karşısında, sanığın vurması sonucu oluşan doğrudan arazlarla kan hastalığı ve sar'a arasında nedensellik bağı olup olmadığının araştırılması, bulunmadığı takdirde, salt vurma eyleminin doğurduğu arazın ne olduğununu saptanılması ve bu sonuca göre TC. Yasasının 456. maddesinin uygulanması, nedensellik bağı bulunduğu takdirde bunun doğrudan sonucunun ve özellikle sürekli bir hastalığın meydana gelip gelmeyeceğinin saptanılması ve sonucuna göre görev yönünden düşünülerek karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle ve T.C. Yasasının 458. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık Cengiz müdafiilin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hüküm BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken CYUY.nın 326. maddesinin gözetilmemesi, 27.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.