 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1991/2767
K. 1991/3419
T. 4.6.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- GÖREV SIRASINDA YETKİYİ KÖTÜYE
KULLANMAK
(Belediye başkanı)
ÖZET : Belediye başkanı olan sanığın, katılan kişinin taşınmaz: ile kamulaştırma işleminin durdurulması yolundaki yargı kararına uymayarak binayı yıktırma eyleminin TCK.nun 228. maddesine uyduğunun gözetilmemesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 228)
Görev sırasında yetkiyi kötüye kullanma suçundan sanık Mehmet hakkında, Türk Ceza Yasasının 240/1. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis, 6000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüğüne, 1 yıl memuriyetten mahrumiyetine ilişkin, (Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1989/16 esas, 1990/525 karar sayılı ve 2.10.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Mehmet müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 30.4.1991 tarihli bozma ve düzeltilerek onama isteyen tebliğnamesiyle 9.5.1991 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanunun oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanık müdafiinin duruşma isteğinin reddiyle yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
1- Belediye başkanı olan sanığın katılan Orhan'ın taşınmazıyla kamulaştırma işleminin durdurulması yolundaki yargı kararına uymayarak binayı yıktırma eyleminin T.C. Yasasının 228. maddesine uyduğunun gözetilmemesi,
2- Kabule göre; korunan hukuki konunun önem ve değeri, suçtan doğan zarar ya da tehlikenin nitelik ve niceliği, eyleminin hukuka aykırılık boyutu, işleniş biçimi, yer ve zamanı kullanılan araçlar, sanığı suça iten amaç, irade ve kusurluluktaki yoğunluk, suç işleme becerisi, sanığın kişiliği, geçmişi ve yaşamı, eylem anı, öncesi ve sonrasındaki davranışları, ailesel, ekonomik ve toplumsal ilişkileri ve konumu gibi 29.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren 21.11.1990 tarih ve 3679 sayılı Yasanın 2. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel ölçüler gözetilmeden temel cezanın fazla belirlenmesi,
Yasaya aykırı ve sanık Mehmet'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün (BOZULMASINA), 4.6.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.