 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1991/120
K: 1991/1709
T: 14.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Silahla yaralama ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından sanıklar Abdullah hakkında, Türk Ceza Yasasının 456/4, 457/1, 193/1, 59/2, 71., 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 27.300 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin, (Yahyalı Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1990/37 esas, 1990/154 karar sayılı ve 23.5.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Abdullah tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 18.1.1991 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 24.1.1991 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanı kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığını bozma ve bıçakla yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptadığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, sözleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların yasal bağlamda uygulandığı,
SONUÇ : Anlaşıldığından, sanık Abdullah'ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 14.3.1991 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.