 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1990/7639
K. 1991/677
T. 7.2.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Sanığın, öğrenci olan oğlunun okuldaki derslerinden başarısızlığı üzerine sınıfta bırakılması nedeniyle, mağdur öğretmenin haksız ve tarafsız davrandığından ve bazıdavranışlarından söz ederek bu usulsüzlüğe engel olunmasıamacıyla Valilik makamına dilekçe ile başvurmasından ibaret eyleminde, yakınma hakkını kullanan sanığa yükleneniftira suçunun, hukuka aykırılık öğesinin ne suretle oluştuğu ve mağdurun suçsuz olduğunu bilerek suç yüklediğiaçıklanmadan hükümlülüğüne karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m.-285/1-son, 273, 59)
İftira suçundan sanık BehIüI hakkında, Türk Ceza Yasasının 285/1-son, 273, 59; 647 sayılı Kanunun 4-6. maddeleri uyarınca 145.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ve cezasının ertelenmesine ilişkin, (Vize Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1989/113 esas, 1990/49 karar sayılı ve 30.5.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi Üst C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 24.12.1990 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 27.12.1990 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
Sanığın, öğrenci olan oğlunun okuldaki derslerinden başarısızlığı üzerine sınıfta bırakılması nedeniyle, mağdur öğretmenin haksız ve tarafsız davrandığından ve bazı davranışlarından söz ederek bu usulsüzlüğe mani olunması amacıyla Valilik Makamına dilekçe ile başvurmasından ibaret eyleminde, yakınma hakkını kullanan sanığa yüklenen iftira suçunun hukuka aykırılık öğesinin ne suretle oluştuğu ve mağdurun suçsuz olduğunu bilerek suç yüklediği açıklanmadan hükümlülüğüne karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve Üst Kırklareli C. Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün BOZULMASINA, 7.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.