 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/7518
K: 1991/723
T: 07.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görev sırasında yetkiyi kötüye kullanma suçundan sanıklar, Ceyhan, Ali, Mastar Müfit, Hidayet, Murat'ın beraatlerine ilişkin, (Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen esas 1987-670 karar 1990-354 sayılı ve 16.4.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi O yer C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 18.12.1990 tarihli kısmen bozma ve onama isteyen tebliğnamesiyle 27.12.1990 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1 - Eyleme ve yükletilen suça yönelik O yer C. Savcısının sanık Murat'la ilgili temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE bu sanığa ait HÜKMÜN ONANMASINA,
2 - O yer C. Savcısının diğer sanıklara yönelik temyizine gelince:
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak; ihaleye konu polis lojmanlarına ilişkin yeterlik belgesi komisyonu başkan ve üyeleri olan sanıkların, ihale mevzuatına ve Bakanlık tebliğine aykırı olarak, ihaleye katılan müteahhitlere yönteme uymayan puanlar verdiklerinin, değerlendirmenin ayrı ve gizli yapılması kuralına uymadıklarının, puanlarda sonradan değişiklik ve ayarlama yaparak ihaleleri öngördükleri müteahhitlerin üzerinde bıraktıklarının kabul edilmesi karşısında, bu hareketlerin değerlendirilerek, eylemin "hükümet hesabına" yapılan ihalede, hileli araçlar kullanmak suretiyle rekabeti ihlal ve TCY.nın 366. maddesine uyar nitelikte olup olmadığının tartışılması, eylemin bu maddeye girmediği takdirde aynı yasanın yardımcı hüküm konumunda bulunan 240. maddesine gireceğinin gözetilmesi gerekirken yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve O yer C. Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, 7.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.