 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/5799
K: 1990/6469
T: 04.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Suç uydurma suçundan sanık Celaleddin hakkında, Türk Ceza Yasasının 283/1; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 300.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin, (Hilvan Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1990/14 esas, 1990/25 karar sayılı ve 13.3.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi üst C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 16.10.1990 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 25.10.1990 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
1 - Sanığın belli kimselere suç isnadında bulunduğu kabul edildiği halde eyleminin T.C. Yasasının 285/1-son maddesine uyan iftira suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2 - Kabule göre, korunan hukuki konunun önem ve değeri, suçtan doğan zarar yada tehlikenin nitelik ve niceliği, eylemin hukuka aykırılık boyutu, işleniş biçimi, yer ve zamanı, kullanılan araçlar, sanığı suça iten amaç, irade ve kusurluluktaki yoğunluk, suç işletme becerisi, sanığın kişiliği, geçmişi ve yaşamı, eylem anı, öncesi ve sonrasındaki davranışları, ailesel, ekonomik ve toplumsal ilişkileri ve konumu gibi 29.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren 21.11.1990 tarih ve 3679 sayılı Yasanın 2. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel ölçüler gözetilmeden, "takdiren ve teşdiden" sözcükleriyle ve yetersiz gerekçeyle temel cezanın fazla belirlenmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve Üst C. Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 4.12.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.