 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/5557
K: 1990/7044
T: 19.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Aile bireylerine fena muamelede bulunma suçundan sanık Kazım hakkında, Türk Ceza Yasasının 478/1-3; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 300.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin, (Üsküdar 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1989/569 esas, 1989/762 karar sayılı ve 14.12.1989 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Kazım müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 4.10.1990 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 11.10.1990 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen, yakınan karısına karşı kötü davranmada bulunma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunluğu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği,sözleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanını kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
SONUÇ : Cezanın yasal bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından sanık Kazım müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 19.12.1990 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.