 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E. 1990/4570
K. 1990/4844
T. 9.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
MEMURUN TAKSİRİYLE KAÇMAYA SEBEP OLMASI
KAÇAĞIN YAKALANMASINI SAĞLAMAK
ÖZET 1- Sanığın taksirinin saptanılması ve taksiri saptandığı takdirde bununla kaçma olayı arasında nedensellik bağı bulunup bulunmadığının açıklanması gerekirken eksik incelemeyle hüküm kurulması,
2-Kendiliğinden teslim olmayla sanığın çabası arasında nedensellik bağı kurulmadan TCK.nun 306. maddesinin uygulanması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 303, 306)
Görevi savsama suçundan sanık Ömer hakkında Türk Ceza Yasasının 303, 306. maddeleri uyarınca 109.500 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne ve sanığın bu cezadan muaf tutulmasına ilişkin, (Dalaman Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1988/86 esas, 1989/108 karar sayılı ve 25.10.1989 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi üst ve C. Savcıları ve o yer C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 16.4.1990 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 3.5.1990 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
Dilekçenin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından CYUY.nın 317. maddesi uyarınca üst C. Savcılarının temyiz isteğinin reddine.
O yer C. Savcısının temyizine gelince:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
1- Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın taksirinin saptanılması ve taksiri saptandığı takdirde bununla kaçma olayı arasında nedensellik bağı bulunup bulunmadığının açıklanması gerekirken eksik incelemeyle hüküm kurulması,
2- Kendiliğinden teslim olmayla sanığın çabası arasında nedensellik bağı kurulmadan TC. Yasasının 306. maddesinin uygulanması,
Yasaya aykırı ve O yer C. Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 9.10.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.