 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/3825
K: 1990/4758
T: 04.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Bağımsız faili belli olmayan yaralama ve saldırgan sarhoşluk suçlarından sanık Kasım hakkında, Türk Ceza Yasasının 456/2, 463, 572/1, 75; 647 sayılı Kanununun 4. maddeleri uyarınca 109.500 lira ağır ve 9.000 lira hafif para cezalarıyla hükümlülüğüne ilişkin, Adıyaman Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 1987/344 esas, 1989/515 karar sayılı ve 9.11.1989 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Kasım tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 8.6.1990 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 14.6.1990 tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanı kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1 - Sanığa yükletilen, kolda müşterek parçalı kırığa yol açacak biçimde yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğini yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, sözleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak netilendirildiği ve yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu, Cezanın yasal bağlanda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık Kasım'ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak temyiz davasının esastan reddiyle yaralamadan kurulan hükmün ONANMASINA,
2 - Saldırgan sarhoşluk suçuyla ilgili hükme yönelik temyize gelince:
Suçun oluştuğu tarihe göre temyiz süresi içinde dava zamanaşımının gerçekleştiği,
SONUÇ : Anlaşıldığından, sanık Kasım'ın temyiz nedenleri yerinde bulunmakla T. Ceza Yasasının 102, 104 ve Yargılama Yasasının 253. maddeleri uyarınca, hükmün ortadan kaldırılması sonucu doğurmak üzere bu suçla ilgili kamu davasının düşürülmesine, 4.10.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.