 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/3577
K: 1990/4287
T: 21.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görevli muhtar ve heyete hakaret suçundan sanık Hüseyin hakkında Türk Ceza Yasasının 266/1, 72; 647 sayılı kanunun 4. maddeleri uyarınca 320.000 lira ağır para cezası ile hükümlülüğüne ilişkin Sındırgı Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 1989/157 esas, 1989/191 karar sayılı ve 29.12.1989 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Hüseyin ile O yer C. Savcısı tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan Yargıtay C. Başsavcılığının 30.5.1990 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 7.6.1990 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü :
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında 11.10.1989 tarihli iddianameyle muhtar ve kurula sövmeden dava açıldığı T.C. yasasının 268/son maddesinin uygulanması istenmesi karşısında hakaretin yoklukta sövmeyle sınırlandırıldığı anlaşılmıştır.
Mağdur muhtar, kurul üyeleri ve tanık anlatımlarına göre ise, olay günü sanığın önce muhtarın yüzüne karşı daha sonra da kurulun yokluğunda sövdüğü belirtilmektedir.
Bu durum karşısında öncelikle hangi eylemden dolayı dava açıldığının saptanılıp sınırlanması gerekirken özellikle kurula karşı işlenen yoklukta sövme suçu ile ilgili iddianame kapsamı dışında kalan eylem ve bu nedenle de açılmamış bulunan dava hakkında hüküm kurulması
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık ile yerel C. Savcısının temyiz iddiaları bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğname gibi hükmün BOZULMASINA 21.9.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.