 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/2843
K: 1990/3152
T: 24.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : İş ve çalışma özgürlüğünü engellemekten sanıklar, A.K. ile M.K.'nin yapılan duruşmaları sonunda, TCK.'nun 456/4. maddesi gereğince sanık A.'nın takdiren ve teşdiden 75.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine ve diğer sanık M.'nın beraetine dair, .. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 26.12.1989 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanıp delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine göre, müdahil vekilinin sanık M.K.'ye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının ve tebliğnamedeki düşüncenin reddiyle bu sanığa ait hükmün istem gibi ONANMASINA.
O yer C. Savcısı ve müdahil vekilinin sanık A.K.'ya ilişkin vasfa yönelik temyizine gelince;
Oluşa, kabule ve dosya içeriğine göre, sanığın minibüsüyle yolcu taşıyan müdahil A.'ya (Kuruçay köyünden yolcu almayacaksın) demek suretiyle müessir fiilde bulunduğu sübuta erdiği ve eylemin TCK.'nun 201/1. maddesine uygun iş ve çalışma hürriyetini tahdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden yerinde görülmeyen gerekçeyle yazılı maddeyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer C. Savcısı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 24.5.1990 gününde oy birliğiyle karar verildi.