 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1990/128
K: 1991/976
T: 15.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görev sırasında yetkiyi kötüye kullanma suçundan sanık Mustafa hakkında, Türk ceza Yasasının 240, 59, 72, 647 sayılı Kanunun 4-6. maddeleri uyarınca 95.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne, 10 ay süre ile memuriyetten mahrumiyetine, cezasının ertelenmesine ilişkin, (Çorum Asliye Ceza Mahkemsi)nden verilen Esas: 1989/6, Karar: 1990/237 sayılı ve 2.4.1990 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Mustafa müdafii katılanlar Mustafa ile Ali tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 5.12.1990 tarihli düzeltilerek onama isteyen tebliğnamesiyle 13.12.1990 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi:
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1 - Sanığın çelişik yargı kararlarını aşabilmek ve lehteki kararı eylemli olarak uygulayabilmek için Kamulaştırma Yasasının tescil ve boşaltma ile ilgili hükümlerine aykırı olarak taşınmazı yıktırması karşısında eyleminin T.C. Yasasının 228. maddesine uyduğunun gözetilmemesi,
2 - Kabule göre de:
a) Eylemin kabul şekilinin H. Yargılama Yasasının 113/A ve T.C. Yasasının 251. maddelerine uyduğunun düşünülmemesi,
b) Suç tarihinden sonra, asliye hukuk mahkemesinin tescil kararı vermiş ve Bölge İdare Mahkemesinin iptal isteğinin reddine karar vermiş bulunmalarının T.C. Yasasının 240. maddesinin 2. fıkrasının uygulanmasına yer açıp açmayacağının tartışılmaması,
c) Korunan hukuki konunun önem ve değeri, suçtan doğan zarar ya da tehlikenin nitelik ve niceliği, eylemin hukuka aykırılık boyutu, işleniş biçimi, yer ve zamanı, kullanılan araçlar, sanığı suça iten amaç, irade ve kusurluluktaki yoğunluk, suç işleme becerisi, sanığın kişiliği, geçmişi ve yaşamı, eylem anı, öncesi ve sonrasındaki davranışları, ailesel, ekonomik ve toplumsal ilişkileri ve konumu gibi 29.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren 21.11.1990 tarih ve 3679 sayılı Yasanın 2. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel ölçüler gözetilmeden, "takdiren ve teşdiden" sözcükleriyle ve yetersiz gerekçeyle memuriyetten yoksun kılınma cezasının fazla belirlenmesi ve memuriyetten yoksun kılınma cezası yerine, memuriyetten men cezasına hükmolunması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve katılanlar ve sanık müdafii'nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düzeltilerek onama düşüncesinin reddine hükmün BOZULMASINA, 15.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.