 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E:1989/5574
K:1989/6082
T:12.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* GÖREVLİ MEMURA HAKARET
* CEZAYI ARTIRMA NEDENİ
ÖZET : Sanığın, şikayetçi (müşteki) jandarma erine hakaret edip zor (cebir), şiddet gösterdiği, ancak tehditte bulunmadığı anlaşıldığına göre, TCK. nun 269. maddesinde yazılı üç unsur birlikte gerçekleşmemiştir.
(765 s. TCK. m. 266/1, 269)
Görevli memura hakaret etmekten sanık Erkan'ın yapılan duruşması sonunda; TCK.nun 266/1, 269, 482/1, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince, toplam 39600 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine dair, (Susuz Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1.2.1989 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Üst C.Savcısı tarafından süresinde istida edilerek; dava evrakı bozma isteyen 14.9.1989 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Oluşa, tesbit tutanağı içeriğine ve tanık beyanlarına göre, sanığın müşteki Jandarma eri İsmail'e, kendisinden aranmakta olan bir yakınının sorulması üzerine (siz kim oluyorsunuz, göreviniz ne, sizi görevlendirenin anasını avradını sinkaf ederim) diyerek sopayla vurduğu, bu suretle hakaret edip cebir, şiddet gösterdiği, ancak tehditte bulunmadığı anlaşılmasına nazaran, TCK. nun 269. maddesinde yazılı üç unsurun birlikte gerçekleşmediği gözetilmeden, tayin edilen cezanın yazılı maddeyle artırılması,
2- TCK. nun 266/1. maddesi uyarınca ağır para cezasına hükmolunması gerektiğinin düşünülmemesi,
3- TCK. nun 482/1. maddesindeki hapis cezasının üst sınırı 3506 sayılı Yasa ile değişik TCK.nun 119. maddesinde yazılı ön ödeme sınırları içinde kaldığı gözetilerek gıyapta hakaret suçundan ön ödeme ilhan yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
4- Kabule göre;
a- Suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK. nun 19. maddesine göre, ağır para cezasının 3000 lira yerine, 1500 lira olarak eksik tayini,
b- Sanığın müştekilere sıfat ve hizmetlerinden dolayı hakaret ettiği halde, TCK. nun 273. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, Üst C.Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.