 |
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1988/3469
K: 1988/3962
T: 25.05.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görevli memura hakaret etmek ve sövmekten sanıklar Hayati ile Kadir'in yapılan duruşmaları sonunda, TCK.nun 266/1, 267, 272, 482/1, 251, 72; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince sanık Kadir'in 7725 lira ağır para, sanık Hayati'nin takdiren ve teşdiden 4 ay hapis, 20.000 lira ağır para cezaları ile mahumiyetlerine dair, (Sultandağı Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen, 3.3.1988 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar ile O yer C. Savcısı tarafından süresinde istide edilerek, dava evrakı red ve bozma isteyen 26.4.1988 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sanık Kadir'e hükmolunan cezanın tür ve miktarına, 3355 sayılı Yasa ile değişik 647 sayılı Yasanın 4/4. ve CMUK.nun 305/1. maddelerine göre hükmün temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi reddine.
Sanık Hayati ile O yer C. Savcısının temyizlerine gelince:
Hakaretin cezaevinde ve yüzekarşı yapılmış olması nedeni ile TCK.nun 428. maddesini 2. fıkrası ile ceza tayini gerekirken 1. fıkrası ile ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Müşteki sanık Kadir'in mahkemeye ibraz ettiği 17.7.1987 tarihli dilekçesi kapsamı ve daha sonra talimatla alınan 9.12.1987 tarihli ifadesinden müşteki sanık Hayati hakkında şikayetten vazgeçmiş olduğu açıkça anlaşılmasına rağmen daha sonra şikayetçi olduğu yolundaki beyanının vazgeçmeyi ortadan kaldırmayacağı düşünülmeyerek, kamu davasının vazgeçme sebebi ile düşürülmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve O yer C. Savcsının teyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25.5.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.