 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 2006/7623
K: 2006/8505
T: 27.06.2005
GÖREV
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İçtihat Özeti : Mamelek hukukundan doğan davalar dışındaki davalarda asliye hukuk mahkemesinin görevi asıl, sulh mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen ve konusu para ile ölçülemeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür.
(1086 s. HUMKm. 1,8)
Dava dilekçesinde 3 otoparklık yerin davacıya tahsisi faiz ve masraflarla-birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, davalının taşınmazda kat maliki olduğunu, davalı şirketin imzasının bulunduğu teknik şartnamede, her bağımsız gayri-menkule 3 otoluk park yeri verileceğinin taahhüt edildiğini ancak davacıya 2 otoluk park yeri tahsis edildiğini, bu durumun ihtar edilmesi üzerine de, davacının tahsis edilen otopark yerlerininde değiştirildiğini ifade ederek otopark yerinin davacıya tahsis edilmesinin, olmadığı takdirde de 2 otoparklık eski yerin davacıya iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Mamelek hukukundan doğan davalar dışındaki davalarda asliye mahkemesinin görevi asıl, sulh mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen ve konusu para ile ölçülmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür
O halde mahkemece, davanın asliye hukuk mahkemesinin görevine girdiği gerekçesi ile davanın görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, işin esası hakkında hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASI N A) ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.06.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.