 |
T.C
YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E: 2004/6816
K: 2004/6537
T: 14.06.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- NAFAKA
- ALTSOYA NAFAKA ÖDEME
4721 s. MK/364,365
Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, Edirne Endüstri Meslek Lisesinde öğrenci olması nedeniyle, davalı babasından aylık 250.000.000 lira yardım nafakası tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, annesiyle birlikte kalan, annesinin maddi durumu iyi olan ve yaşı itibariyle çalışabilecek durumda olan davacının durumu, hiçbir geliri olmayan ve bakıma muhtaç olan kendisinden daha iyi olduğu gerekçesiyle davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının eğitimine devam etmesi nedeniyle, davanın kısmen kabulü ile aylık 100.000.000 lira yardım nafakası takdir edilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK'nun 364. maddesine göre; "Herkes, yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve altsoyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür." Aynı Kanu'nun 365/2 maddesine göre ise; "Dava, davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibarettir."
Somut olayda; davacı ara verdiği lise öğrenimine geri dönmüş ise de, 27.11.1984 doğumlu olup, evlenip-boşanmış sağlıklı bir kişi olup, annesiyle birlikte kalmaktadır. Davalı ise, 1952 doğumlu, hastalığı nedeniyle yanlış teşhis sonucu işini tasfiye eden ve çalışmayan, yakınlarının yardımı ile geçinen, bakmakla yükümlü olduğu 1998 ve 1999 doğumlu iki çocuğu daha bulunan bir kişidir.
Tarafların koşullan dikkate alındığında, davacının iş bulma ve çalışma imkanı davalıdan daha iyidir. Bu nedenle salt öğrenimine dönmesi nedeniyle davacı yararına yardım nafakası takdiri, Kanun'un lafzına ve amacına uygun olmadığı gibi, hakkaniyete de uygun görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.6.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.