 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 2004/1792
K: 2004/1811
T: 8.3.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KİRA SÖZLEŞMESİNE KONULAN CEZAİ ŞART
İçtihat Özeti: Kuralolarak 6570 sayılı Yasanın kapsamında da kalsa kira sözleşmesine konulmuş olan ve kira parasının zamanında ödenmemesi halinde kiracının ödemeyi kabul ettiği cezai şart geçerlidir. Bundan amaçlanan husus kira parasının zamanında tam olarak ödenmesini sağlamaktır.
Dava dilekçesinde 154.350.000 lira için yapılan ilamsız takibe vaki haksız itirazın iptali, takibin devamı ve % 40 ıcra inkar tazminatlnın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsil i isteniimiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü, kısmen reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde, davalı kiracının kira paralarını geç ödemesi nedeniyle 154.350.000 lira cezai şartın tahsili için yapılan ilamsız takibe vaki haksız, itirazın iptali ile takibin devamı ve % 40 icra inkar tazminatının tahsili isteniImiş, mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetinegidilmiş, hüküm davacıtarafından temyiz edilmiştir.
Cezai şart; bir borcun ifa edilmemesi veya eksik ifa edilmesi halinde ödenmesi gerekli, parasal değer taşıyan ve hukuki işlemle kararlaştırılmış bir edimdir.
Kuralolarak, 6570 sayılı Yasanın kapsamında da kalsa kira sözleşmesine konulmuş olan ve kira parasinın zamanında ödenmemesihalinde kiracının ödemeyi kabul ettiği cezai şart geçerlidir. Zira, buradaki ceza koşulunun amacı kira parasının zamanında ve tam olarak ödenmesini temin etmektir.
Somut olayda; taraflar arasınpa düzenlenen 1.2.1995 tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin 3. maddesinde; nişbu kira sözleşmesi gereğince kiracı tarafından verilmesi lazım gelipte vaktinde ödenmeyen meblağlar için, tediye anına kadar geçecek sürelere aylık % 10 oranında cezai müeyyide uygulanırn düzenlemesi bulunmaktadır.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden, davalı (kiracının) altı aylık kira parasını 12.7.2002 tarihinde ödediği anlaşılmaktadır.
Belirtilen nedenlerle (sözleşmeye konulmuş bulunan cezai şart tarafları bağlayacağından) mahkemece, bilirkişi incelemesi yaptırılarak istenebilecek cezai şartın miktarı saptanmalı ve davalıdan tahsili cihetine gidilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 8.3.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
