 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 2002/4054
K: 2002/4759
T: 2.5.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
6570/m.11,Geç.7
Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.2001 gününden itibaren aylık 61.000.000 lira olarak tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 60.000.000 lira olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü :
KARAR : Davada, 1.1.2001 tarihinde başlayan dönem kirasının emsal ve rayice göre artırılarak aylık 61.000.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir.
Mahkemece, 4531 Sayılı Yasa Anayasa Mahkemesince iptal edilmiş olduğundan olağan rayice göre aylık kira parası 60.000.000 lira olarak tespit edilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Vakıflar Genel Müdürlüğü ile temsil ve idare ettiği vakıflarla yapılan kira sözleşmelerine uygulanmak üzere kabul edilen bu nedenlerle özel yasa niteliğindeki 4532 sayılı yasanın uygulandığı 2000 yılından sonraki dönemler için yeni bir özel yasa çıkarılmadığına göre genel nitelikteki 4531 sayılı yasa uygulanarak kira parası tespit edilmelidir.
4531 Sayılı Gayrimenkul kiraları Hakkında Kanuna Bir Geçici Madde Eklenmesi Hakkında Kanun ile 6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna eklenen geçici madde uyarınca; "sözleşmelerde kararlaştırılan kira paraları 2001 yılında yıllık % 10... oranında artırılabilir...kira tesbit davalarında da yukarıdaki sınırlamalara uyulur... Kira parasının artış sınırlarının aşılması amacıyla yeniden kira sözleşmesi yapılamaz" hükmü yer almakta olup, yasa Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. Yasanın açık buyurucu hükmü dikkate alınarak, yeni dönem kira parasının bir önceki dönem kira parası % 10 oranında artırılmak suretiyle tesbiti gerekirken bu husus gözetilmeksizin yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 2.5.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.