 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 2002/1156
K: 2002/1776
T: 18.2.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
6570/m.11
2709/m.153
Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.2001 gününden başlayarak aylık 4.725.000.000 lira olarak tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü ile aylık kira parasının 4.725.000.000 lira olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Davada, 1.1.2001 tarihinde başlayan dönem aylık kira parasının serbest rayice göre 4.725.000.000 lira olarak tespiti istenilmiştir.
Mahkemece; 4532 sayılı Yasada 2001 yılı için bir hüküm bulunmadığı, bu durumda genel kuralların uygulanması gerektiği, 4531 sayılı Yasa ile getirilen %10 artış şartının ise Anayasa Mahkemesince iptal edildiği ve 15.9.2001 tarihi itibari ile yürürlükten kalktığı nedeni ile, 1.1.2001 tarihinde başlayan dönem kirasının endeks uygulanmak suretiyle 4.725.000.000 lira olarak tespitine karar verilmiştir.
Vakıflar Genel Müdürlüğü ile temsil ve idare ettiği Vakıflarla yapılan kira sözleşmelerine uygulanmak üzere kabul edilen ve bu nedenlerle özel yasa niteliğindeki 4532 sayılı Yasa'nın uygulandığı 2000 yılından sonraki dönemler için yeni bir özel yasa çıkarılmadığına göre; genel nitelikteki 4531 sayılı Yasa hükümleri uygulanarak kira parası tespit edilmelidir. Mahkemenin, sözü edilen yasa ile getirilen %10 artış şartının Anayasa Mahkemesince iptal edildiği nedeni ile yürürlükte olmayan yasa hükmünün olayımızda uygulanamayacağı düşüncesi doğru görülmemiştir.
Zira, Anayasal Yargıda; İdari Yargıdaki iptal kararının ( extunç ) geriye yürüme etkisi ilke olarak kabul edilmemiş ve iptal edilen kuralın baştan beri geçersiz duruma geldiği esası benimsenmemiştir. Diğer bir anlatımla Anayasa Mahkemesinin iptal kararının geri yürümezliği kuralına öncelik tanınmıştır. ( Anayasa mad.153 ) Bu nedenle, 4531 sayılı Yasa ile getirilen 2001 yılı için %10 artış şartının Anayasa Mahkemesince iptal edilerek gerekçeli kararın 15.9.2001 tarihli resmi gazetede yayımlanmış olması, 1.1.2001 tarihinde yürürlükte olan yasa hükmünün uygulanmasına engel hal teşkil etmez.
Mahkemece yapılacak iş; yasanın açık buyurucu hükmü dikkate alınarak, yeni dönem kira parasını bir önceki dönem kira parası %10 oranında arttırılmak suretiyle tespit etmekten ibaret olmalıdır.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.2.2002 gününden oybirliğiyle karar verildi.