 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 2001/8158
K: 2001/8627
T: 4.10.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1086/m.428
4531/m.2
Dava dilekçesinde kira parasının 01/01/2001 gününden başlayarak aylık 81.250.000 Lira olarak tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 79.755.813-TL. olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Davada, 01.01.2001 tarihinde başlayan dönem kira parasının % 35 oranında artırılarak tespiti istenilmiştir.
Mahkemece; Vakıflar Genel Müdürlüğünce yapılan kira sözleşmelerine uygulanmak üzere 4532 sayılı yasanın çıkarıldığı, anılan yasanın uygulama süresinin bitiminden sonra Vakıflar İdaresince yapılan kira sözleşmelerinde genel nitelikteki 4531 sayılı yasanın uygulanamayacağı ve kira parasının genel kurallara göre tespiti gerektiğinden söz edilerek % 32.65 oranında artış ile kira parası tespit edilmiştir.
Vakıflar Genel Müdürlüğü ile temsil ve idare ettiği vakıflarla yapılan kira sözleşmelerine uygulanmak üzere kabul edilen ve bu nedenlerle özel yasa niteliğindeki 4532 sayılı yasanın uygulandığı 2000 yılından sonraki dönemler için yeni bir özel yasa çıkarılmadığına göre genel nitelikteki 4531 sayılı yasa uygulanarak kira parası tespit edilmelidir.
4531 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna Bir Geçici Madde Eklenmesi Hakkında Kanun ile 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna eklenen geçici maddesi uyarınca; "sözleşmelerde kararlaştırılan kira paraları 2001 yılında yıllık %10 ...oranında arttırılabilir...kira tespit davalarında da yukarıdaki sınırlamalara uyulur....Kira parasının artış sınırlarının aşılması amacıyla yeniden kira sözleşmesi yapılamaz" hükmü yer almakta olup, yasa Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. Yasanın açık buyurucu hükmü dikkate alınarak, yeni dönem kira parasının bir önceki dönem kira parası % 10 oranında arttırılmak suretiyle tespiti gerekirken bu husus gözetilmeksizin yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.10.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.