 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2000/12114
Karar No: 2001/582
Tarih : 2.10.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde kira parasının 7.9.1999 gününden başlayarak aylık, 115.500.000 lira olarak tesbiti ve itirazın iptali ile icra inkar tazminatının tahsili istenilmiştir. Mahkemece kira tesbit davasının kabulü, itirazın iptali davasının kısmen' kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, 7.9.1999 dönemi için kira sözleşmesinden kaynaklanan kira farkı alacağına ilişkin yapılan ilamsız icra takibine itirazın iptali ve 7.9.1999 tarihinden itibaren başlayan dönem kıra parasının tesbiti istenilmiş, mahkemece kira tesbit isteminin kabulü, itirazın iptali davasının ise kısmen kabulü yönünde karar verilmiştir.
12.11.1979 gün ve 1/3 sayılı Yargıtay içtihadı birleştirme kararı gereğince kira parasını tesbit eden ilamın takip konusu yapılabilmesi için kesinleşin kesinleşmediği araştırılmalı ve ancak kesinleşmişse takip konusu yapılabileceği kabul edilmelidir. Diğer bir deyişle kiranın tesbitine ilişkin mahkeme kararın ile tesbit edilen kira farkı alacağının ifa zamanının gelmiş sayılması için sadece alacaklının borçludan edada bulunmasını isteyebileceği zamanın gelmiş olması yeterli olmayıp, aynı zamanda o kararın kesinleşmiş olması da gerekir.
Somut olayda, 7.9.1999 tarihinden itibaren başlayan yeni dönem kira parası, taraflarca uzlaşma sağlanarak belirlenip ödenmediği gibi, mahkeme marifetiyle de kesin hükme bağlanmamıştır. Tarafların kira sözleşmesinde kararlaştırdıkları kira artış şartı, sözleşme süresini takip eden ilk dönem için bağlayıcı ise de bu koşula ; rağmen taraflar anlaşamadıklarına ve uzlaşma bulunmadığına göre yeni dönem kira parası mahkemece saptanıp kesin hükme bağlanıncaya kadar kiracı sözleşmedeki kira parasından sorumludur. Kira farkı alacağı bu nedenlerle takıp konusu yapılamaz.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alman temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 2.10.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.