 |
T.C
YARG ITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 2000/11963
K: 2001/200
T: 16.01.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde kira parasının 01.10.1999 gününden başlayarak aylık 1.000.000.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 248.365.611 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili, dava dilekçesinde 01.10.1999 tarihinden itibaren aylık kira parasının 1.000.000.000 lira olarak tesbit edilmesini talep ve dava etmiş, mahkemece %52.1 oranında Toptan Eşya Fiyat Endeksinin yansıtılması suretiyle aylık 248.365.611 lira kira parasının tesbitine karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 01.10 1994 başlangıç tarihli kira sözleşmesi 5 yılık olup, Toptan Eşya Fiyat Endeksine göre artış şartı içermektedir.
Dava konusu dönem, sözleşmenin sona erdiği dönemdir.
Bu nedenle; artık yeni dönem kira parasının 18.11.1964 tarih 2/4 sayılı Yargıtay içtihadı Birleştirme Kararına göre hak ve nesafet kuralına göre tesbit edilmesi gerekir. Bunun için öncelikle tarafların ibraz edecekleri emsal kira sözleşmeleri dosyaya alınmalı, kiralananın otel olması nedeniyle 3 kişilik (inş. mimar, hukukçu, mülk bilirkişisi) bilirkişiler kurulu oluşturularak, kiralanan taşınmaz ve taraf emsalleri tek tek gezilip incelenmeli, bilirkişilerce gerekli ölçüm ve inceleme yapılıp, böylece elde edilen veriler somutlaştırılarak, dava konusu yer ile ayrı ayrı (konumu, çevresi, niteliği, kullanım şekli, yüzölçümü; kira başlangıç tarihi. kira süreleri gibi) kira parasına etki eden tüm nitelikleri karşılaştırılmak suretiyle dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası tesbit edilmelidir. Mahkemece bu bilirkişi raporu dikkate alınarak hak ve nesafete uygun kiranın tesbitine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile endeks uygulamak suretiyle düşük kira parasının tesbitine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, kabulü ile hükmün HUMK nün 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının :istek halinde temyiz edene iadesine. 16.01 2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.