Dava dilekçesinde 181.109.000 lira alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 124.037.797 liranın yasal faizi ile davalıdan tahsili cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

 

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

 

Davacı Hazine vekili, dava dilekçesinde; davalı kiracının tahliyeden sonra kira, elektrik ve su borcu bıraktığını, bu nedenle toplam 181.109.000 lira alacağın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 51. maddesinde belirtilen oranda gecikme zammı ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, davalı davanın reddini savunmuş, mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

 

Taraflar arasında düzenlenen 6.3.1997 tarihli ve 2 yıl süreli "İşletme Hakkı Sözleşmesi"nin '1 hc" maddesinde "... vadesinde ödenmeyen İşletme Hakkı bedelleri ve elektrik, su, havagazı giderleri 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 51. maddesinde belirtilen oranda gecikme zammı uygulanarak tahsil edilecektir" hükmü yer almaktadır.

 

Cezai şart, bir borcun ifa edilmemesi veya eksik ifa edilmesi halinde ödenmesi gerekli, parasal değer taşıyan ve hukuki işlemle kararlaştırılmış bir edimdir. Böyle bir şart, ancak asıl borcun ihlali halinde işleyebilen bir kurum olup, asıl borç zamanında ve gereği gibi yerine getirildiği takdirde, artık cezai şarttan yararlanmak olanağı kalmaz.

 

Kural olarak 6570 sayılı Yasanın kapsamında da kalsa kira sözleşmesine konulmuş olan ve kira parasının zamanında ödenmemesi halinde kiracının ödemesi kabul edilen cezai şart geçerlidir. Zira, buradaki ceza koşulunun amacı kira parasının zamanında ve tam olarak ödenmesini temin etmek olup, kiracıdan fazla para almak asla söz konusu değildir. Ayrıca 6570 sayılı Yasanın kira parasını zamanında ödememekte direnen kiracıları koruduğu da düşünülemez.

 

Belirtilen nedenlerle (taraflarca sözleşmeye konulmuş bulunan cezai şartın tarafları bağlayacağından), mahkemece sözleşmedeki cezai şartın miktarının bilirkişi marifetiyle hesabı yaptırıldıktan sonra davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken bu husus da hüküm kurulmaması doğru görülmemiştir.

 

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 9.3.h 999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972