Dava dilekçesinde kira parasının 8.5.1998 gününden başlayarak aylık 150.000.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kıra parasının 100.000.000 liranın tespiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Teniyiz isteminin suresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davacı aylık kira parasının 8.5.1998 tarihinden itibaren 150.000.000 lira olarak tespitini istemiş, mahkemece 100.000.000 lira kire parasına karar verilmiştir.

Taraflar arasındaki sözlü kira sözleşmesi 1.2.1995 başlangıç tarihli ve l yıl sürelidir.

Mahkemece "...Bilirkişi raporu ve keşif sırasındaki gözlemlere göre ilk kiraya verildiğinde rayicin altında kiralandığı, bu durumun özel neden teşkil etmesi sebebiyle kira parasının hak ve nesafete göre belirlendiği ..." gerekçe gösterilerek kıra parası hak ve nesafet ilkeleri uygulanmak suretiyle, aylık 100.000.000 lira olarak .tespit edilmiştir.

Dosyada mevcut bilirkişi raporunda, dava konusu yerin ilk kiraya verildiği tarihteki kira bedelinin olağan rayicin altında belirlendiğine ilişkin bir açıklama yoktur.

Davacı dava dilekçesinde, davalının eski komşusu ölmesi nedeniyle sembolik bir bedelle ve sözlü akitle kiraya verdiğini belirtmiştir.

Davalı ise cevap dilekçesinde mecur çok eski, ve yıpranmış durumda iken, büyük ölçüde onarılıp tamir edildiğini. yenilenen dönemlerde yasal oranda artış yapıldığını bildirmiştir.

Bu durumda mahkemece taraflara iddia ve savunmalarını ispat etmek üzere süre verilip delilleri toplanmak, bilir kişiden" başlangıçta kararlaştırılan kira parasının olağan rayice uygun olup olmadığı da sorularak, kira sözleşmesinde kabul edilen kira parasının o zamanki olağan rayicin altında belirlendiği kanıtlandığı takdirde bu durum bir özel neden kabul edilmeli ve hak ve nesafet ilkesi uygulanmalı aksi takdirde tespiti istenen döneme ilişkin kira parası endeks uygulanarak belirlenmelidir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerin yerinde olduğundan kabulü ile hükmün H.U.M.K.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 19.11.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972