 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/3097
Karar No : 1997/3705
Tarih : 28.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava dilekçesinde kira parasının 1.9.1995 gününden başlayarak aylık 750.000.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 575.000.000 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
YARGITAY KARARI
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, 1.9.1995 tarihinden itibaren aylık kiranın 750.000.000 lira olarak tesbitini talep etmiş, mahkemece aylık 575.000.000 lira kira parasına karar verilmiştir.
Dava konusu mecur ile ilgili olarak 1.9.1992 dönemine ait kira parası tesbit edilirken bilirkişi raporunda boş olarak 70.0000.000 liraya kiraya verilebileceği belirtilmiş, ancak taleple bağlı kalınarak 25.000.000 lira kira parasına karar verilmiştir.
1.9.1993 kira dönemine ait kira parası tesbit edilirken, önceki döneme ait bilirkişi raporunda belirlenen miktarı hak ve nesafete göre 57.992.720 lira olarak kabul edip, bu miktara %65 oranında T.E.F.E.nin .yansıtılması suretiyle 1.9.1993 dönemine ait kira parası 93.687.988 lira olarak tesbit edilmiştir. Demek ki, 1.9.1993 kira döneminde hak ve nesafet yakalanmış oluyor.
O halde, dava konusu olan 1.9.1995 kira dönemi 3.endeks yılı olmaktadır.
Bilirkişi raporunda özel neden ve değişiklikten bahsedilmediğine göre, mahkemece önceki kira parasına %65 oranında T.E.F.E.nin yansıtılması suretiyle kira parasının tesbitine karar verilmesi gerekirken somut olarak ispatlanamayan nedenlerle fazla kira parasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün H.U.M.K.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 28.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.