 |
T.C.
YARGITAY
11. Ceza Dairesi
Esas No : 1997/1121
Karar No : 1997/1333
Tarih : 14.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET: Lehe bozma, temyiz etmeyen sanığa sirayet eder, ancak temyiz isteği sirayet etmez.
(1412 s. CMUK. m. 325)
Hırsızlık suçundan sanık Mustafa'nın bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda; TCK. nun 491, 522, 59. maddeleri gereğince 5 ay 25 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair (Akyurt Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 13.3.1996 gün ve 1995/43 Esas, 1996M Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığının onama isteyen tebliğname ile 26.3.1997 tarihinde daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
Sanıklar Hasan ve Mustafa'nın hırsızlık suçundan cezalandırılmalarına ilişkin Akyurt Sulh Ceza Mahkemesinin 28.6.1995 gün ve 9-2 sayılı kararının sanık Hasan tarafından temyizi üzerine hüküm Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 9.11.1995 gün ve 11635-11550 sayılı ilamı ile bozulmuş ve bozma hükmü temyiz etmeyen sanık Mustafa'ya teşmil edilmiştir. Yeniden yapılan yargılama sonunda verilen hüküm ise ilk hükmü temyiz etmeyen sanık Mustafa tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 3.12.1990 gün ve 6990/6-21 8/232 sayılı kararının dairemizce de benimsenen gerekçesinde belirtildiği üzere "temyiz etmeyen sanıkların hükmü temyiz edenlerden daha ağır bir ceza ile cezalandırılması adalete aykırı olduğundan Yasa koyucu, adli yanılgıları önlemek ve adaleti sağlamak için genel kuraldan ayrılarak temyiz talebinde bulunulmuş gibi inceleme yapılmasında yarar görmüş ve bozmanın sirayetini kabul etmiştir. CMUK.nun 215 nci maddesinin uygulanması için istekte bulunmaya gerek yoktur. Adalet duygusu, lehe bozmanın temyiz etmeyen sanığa sirayetini haklı göstermekte isede, dava olmadan yargılama yapılamayacağı cihetle, temyiz isteğinin sirayetinin kabulü mümkün değildir. Aksi halde temyiz davasında istek ve süre koşulları ortadan kaldırılmış olacaktır. Gerek öğretide ve gerekse uygulamada temyiz etmişçesine faydalanmanın kabul edilmesi, bu kimselerin bozmadan sonra verilecek yeni kararları da temyiz edebilmelerinin kabul olunması demek değildir".
Belirtilen nedenlerle sanığın isteminin CMUK.nun 317 nci maddesi uyarınca (REDDİNE), dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmek üzere C. Başsavcılığına tevdii'ne isteme aykırı olarak 14.4.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.