 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/11058
Karar No : 1997/11466
Tarih : 02.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde tahliye ve 72.000.000 lira kira alacağının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü (tahliye olduğundan karar veya yer olmadığına ve 20.000.000 (kira alacağı tahsili) cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı (kiralayan) davalı kiracının 9.9.1995 tarihli sözlü kira akdine binaen kiracı olduğunun 1996 yılı Mart, Nisan, Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarına ait 40.000.000 lira kira borcunu ödemeyerek temerrüde düştüğü bu nedenle (temerrüt nedeniyle) tahliyesine karar verilmesini, ayrıca yine 1996 yılı Ağustos-Eylül-Ekim-Kasım ayları kira bedelleri olan 32.000.000 lirayıda ödemediğinden toplam 72.000.000 lira alacağın yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Dava devam ederken mecur tahliye edilmiş olduğundan bu konuda karar vermeye yer olmadığına, alacak talebi için ise davalının teklif ettiği yeminin davacı tarafından eda edilmesi üzerine 20.000.000 lira alacağın yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Davalı aylık kiranın iddia edildiği gibi 8.000.000 lira olmayıp 4.000.000 lira olduğunu savunmuş ve davacı tanıklarının dinlenilmesine muvafakat ettiğini beyan etmiştir. Bunun üzerine davacı tanıkları dinlenilmiş ve kira bedelinin ilk 6 ay için 4.000.000 lira ikinci 6 ay için ise 8.000.000 lira istendiği yolunda beyanda bulunmuşlardır. Mahkemece, tanık beyanları karar yerinde tartışılmamış ve aylık kira parasının miktarı konusunda belirleme yapılmadan Mart-Nisan-Mayıs-Haziran ve Temmuz ayları kiraların ödenmediğinden bahisle 20.000.000 lira'nın tahsiline karar verilmiştir.
Kaldı ki davacı, bundan ayrı olarak 1996 yılı, Ağustos, Eylül, Ekim, Kasım ayları kira bedellerinin de ödenmediğini iddia etmiştir. Bu durumda yeminin tam yaptırılmadığı anlaşılmaktdır. Çünkü davacı sadece Mart, Nisan, Mayıs, Haziran ve Temmuz ayları kirasının ödenmediğine dair yemin etmiştir.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş öncelikle ödenen aylık kira parasının miktarını saptanmaktır ve ödenmediği iddia edilen aylar yönünden yemin konu olan eda ettirilmelidir.
Karar yerinde gerekçeler tartışılmadan ve yemin teklifi tam eda ettirilmeden sonuca gidilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün H.U.M.K.un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 2.12.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.