 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/10342
Karar No : 1997/10882
Tarih : 17.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
818/m.288,289
Dava dilekçesinde davalı kiracının mecurda tahliyesi ile 19.220.000 lira kira alacağının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın tahliyeye ilişkin kısmının görev yönünden reddi, kira alacağına ilişkin bölümünün kısmen kabulü ile 12.180.000 liranın % 30 faiziyle tahsili cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, dava dilekçesinde davalı kiracının Eylül 1994 tarihinden beri kira parası ödemediği iddiası ile, dava konusu taşınmazdan davalının tahliyesi ve birikmiş 54.000.000 TL. kira alacağının tahsili istenilmiştir.
Mahkemece davanın kira alacağı yönünden kısmen kabulü, tahliye yönünden ise davacının davasını 2886 sayılı Yasaya dayandırdığı bu şekilde bir istemde görevli ve yetkili makamın Manisa Vilayet makamı olduğundan söz edilerek mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Hukuk Mahkemelerinde maddi olayları açıklama tarafların bu olaylara uygulanacak yasa ve maddelerini tayin ve tesbit ise hakimin görevidir.
Dava dilekçesinde kira paralarının zamanında ödenmmesi nedeniyle davalının dava konusu taşınmazdan tahliyesi istenilmiştir.
2886 Sayılı Devlet İhale Yasasının 75. maddesindeki özel düzenleme sadece Maliye Hazinesi ile ilgili olup İl Özel İdaresine ait taşınmazlar bunun kapsamında bulunmamaktadır.
Mahkemece genel hükümlere göre açılmış bulunan tahliye davasında işin esasına girilerek davacı vekilinin 18.11.1996 tarihli dilekçesi de gözönünde bulundurularak hüküm kurulması gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine 17.11.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.