Dava dilekçesinde kira parasının 15.3.1996 gününden başlayarak aylık 35.000.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 12.685.000 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm da vatı tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz  isteminin  süresi  içinde  olduğu anlaşıldıktan sonra bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davacı, 15.3.1996 tarihinden itibaren aylık kıranın 35.000.000 lira olarak tesbitini talep etmiş, mahkemece aylık 12.585.000 lirasına karar verilmiştir.

Taraflar arasındaki kira sözleşmesi 15.3.1991 başlangıç tarihli olup 5 yıl sürelidir. Sözleşmenin arka yüzünde her yılın kira parasının ne kadar olacağı ayrı ayrı belirtilmiştir. 15.3.1995 dönemi ile ilgili olarak açılan kira tesbit dosyasında ise, mahkemece, tarafların serbest iradeleri ile belirttikleri sözleşmedeki miktara, yani 7.683.200 lirasına karar verilmiştir. Şimdi, 15.3.1996 dönemi için mahkemece, önceki kira parasına %65 oranında T.E.F.E.nun yansıtılması suretiyle aylık 12.685.000 lira kira parasına karar vermiştir.

Oysa, uzun süreli sözleşmelerde, sözleşme bittikten sonra, yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre hak ve nesafet kurallarına göre tesbit edilmesi gerekir.

Bunun  için  dava  konusu  yerin  yeniden  kiralanması  halinde getirebileceği  kira  parası  bilirkişiler  tarafından belirlenmelidir. öyle  bir  belirleme  yapılırken  benzer  yerlerin  kira  sözleşmeleri incelenmeli,  dava  konusu  yer  ile  ayrı  ayrı karşılaştırılmalı kira parasına etki eden hususlar üzerinde de ayrıca durulmalıdır.

Dava konusu yerin yukarıda açıklandığı üzere serbest koşullarda getirebileceği  kira  parası usulünce saptandıktan sonra bu kira parası dikkate  alınmak  suretiyle hak ve nesafet kurallarına göre hakimce bir kira  parası  takdir  edilmesi  gerekirken, önceki kira parasına endeks uygulanarak noksan kira parasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 1.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi .

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972