 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E. 1996/1587
K. 1996/3069
T. 11.3.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KİRA PARASININ TESPİTİ
UYUŞMAZLIĞIN HAKEM YOLUYLA ÇÖZÜMLENMESİ
GÖREV
KARAR ÖZETİ Dava konusu taşınmazın kiralayanı ve paydaşı Vakıflar Genel Müdürlüğü olması nedeniyle, tarafların 3533 sayılı Yasada gösterilen kuruluşlar arasında bulunduğu göz önüne alınarak, davanın hakem tarafından çözümlenmesi ve dava dilekçesinin görev yönünden reddi gerekirken, yazılı şekilde işin esasına girilerek hüküm kurulması doğru değildir.
(3533 s. Tahkim K. m. 1)
Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.1995 gününden başlayarak aylık 15.250.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 13.231.350 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Tarafların, 3533 sayılı Yasanın 1. maddesinde sayılan kuruluşlar arasında bulunması halinde, uyuşmazlığın hakem yoluyla çözümlenmesi gerekir.
Mülkiyeti mazbut bir vakfa ait olan taşınmazla ilgili olarak, Vakıflar Genel Müdürlüğü'nün kira sözleşmesi yapması halinde, 1978/2-2 sayı ve 6.3.1978 tarihli Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da açıklandığı gibi, İdare bu sözleşmeyi temsilci sıfatıyla yaptığından ve mazbut vakfa ait taşınmazı bu sıfatla yönettiğinden, karşı taraf 3533 sayılı Yasada gösterilen kuruluşlar arasında bulunsa dahi uyuşmazlık genel mahkemelerde çözümlenir.
Dava konusu taşınmazın kiralayanı ve paydaşı Vakıflar Genel Müdürlüğü olması nedeniyle, tarafların 3533 sayılı Yasada gösterilen kuruluşlar arasında bulunduğu gözönüne alınarak, davanın hakem tarafından çözümlenmesi ve dava dilekçesinin görev yönünden reddi gerekirken, yazılı şekilde işin esasına girilerek hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), şimdilik diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.3.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.