Dava dilekçesinde kira parasının 24.7.1994 gününden başlayarak aylık 7.908.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 11.000.000 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili, tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davanın hukuki dayanağı olan 3917 sayılı yasanın 4792 sayılı yasaya eklediği geçici 5.maddenin 1. fıkrası ile taraflar arasındaki kira sözleşmesi sözleşmenin bitim tarihinden itibaren 3 ay sonra sona ermiş olacağından gerek dava yoluna başvurmaksızın tarafların yapacakları sözleşme, gerekse dava sonucu verilen karar ile başlayan yeni dönem ve kira miktarı artık önceki sözleşmelerin bir devamı olmayıp taraflar arasında yeni bir kira ilişkisi kurmuş olacağından dava konusu mecurun kira parasının tesbitinin mecur boşalıp yeniden serbestçe kir aya verilecek şeklinde kabul edilerek mahkemece yeni kıra parasının tesbiti gerekirken bu miktarda indirim yapılması yasanın amacı gerekse bu amaca uygun olarak vazedilen hükümleri açısından isabetli görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 420.maddesi gereğince BOZULMASINA peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 25.4.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972