KARAR ÖZETİ: Nişan hediyelerinin iadesi davası; hediyeyi verenler tarafından diğer nişanlıya, nişanlı reşit değilse velisine karşı açılabilir.

 

Dava dilekçesinde, 21.235.000 lira değerindeki nişan hediyelerinin aynen veya bedelen faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:

Öncelikle, Türk Medeni Kanununun 23.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren 3678 sayılı Yasa ile değiştirilen 86. maddesinde, her ne kadar nişan hediyelerinin verenler tarafından dava açılıp geri istenebileceği. öngörülmüş ise de, aksine bir hüküm bulunmadığı cihetle bu hediyeler ancak diğer nişanlıdan istenebilecektir.

Olayımızda, diğer nişanlı Nazire olup, babası olan Ökkeş davalı gösterilmiş bulunmakta ve velayeten dava açıldığından da söz edilmemektedir. Oysaki; böyle bir durumda adı geçen kız nişanlının dava tarihinde reşit olup olmadığının usulünce araştırılıp saptanması ve eğer reş4t ise davalı babası aleyhine açılan davanın (husumet yönünden) reddine karar verilmesi gerekir.

Kabul şekline göre de; Türk Medeni Kanununun değişik 86. maddesi hükümleri uyarınca ayrım yapılmaksızın nişan hediyesi olarak verilen altın ziynetlerin de mutad yada mutad dışı olup olmadığının (icabında bu konuda bilirkişi de dinlenerek ve YargıtayKararları Dergisinin Mayıs 1993 sayısında yayımlanan 14.12.1992 gün ve 992/2853-20629 sayılı kökleşmiş Yargıtay İçtihadı gözetilerek usulünce saptanması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, bu cihet düşünülmeksizin ve dolayısıyla o yönden eksik inceleme ile altın ziynetlere ilişkin istemin doğrudan doğruya kabulü yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

Ayrıca; hüküm altına alınan altın ziynetlerin toplam değeri dava dilekçesinde 9.600.000 lira olarak gösterilmesine karşın, temyize konu kararda 11.022.955 lira şeklinde gösterilmesi (istem aşılmasına yol açtığından) usulsüzdür.

Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.3.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972