 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E. 1994/925
K. 1994/2600
T. 14.2.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAHLİYE TAAHHÜDÜNÜN İPTALİ
(Görevli mahkeme)
KARAR ÖZETİ Tahliye taahhüdünün iptali davalarında görevli
mahkeme, taahhüdün ait olduğu dönem kira bedeli tutarına göre belirlenir.
(1086 s. HUMK. m. 8/2)
(6570 s. GKK. m. 7/a)
Dava dilekçesinde, tahliye taahhüdü ve icra emrinin iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dava, belirtilen niteliği itibariyle HUMK.nun değişik 8. Maddesinin2. fıkrasında sayılan davalardan değildir.
Bu duruma göre; mahkemenin görevinin belirlenmesinde, anılan yasa maddesinin ilk fıkrasının uygulanması ve dolayısıyla davanın değer veya miktarına bakılmak gerekir.
Böyle bir davanın değer veya miktarı da, iptali istenen tahliye taahhüdünün ait olduğu kira sözleşmesinde tayin edilmiş kira parası miktarına göre belirlenir.
1.5.1988 başlangıç tarih ve 5 yıl süreli olan ilgili kira kontratosunda yıllık kira parası miktarı 1.800.000 lira olarak gösterilmiş bulunduğuna göre, anılan süreye ilişkin kira parası tutarı 9.000.000 lira, olmakta ve bu da davanın miktarını oluşturmaktadır. Bu şekilde davanın miktarı olarak belirlenen 9.000.000 lira HUMK.nun değişik 8. maddesinin ilk fıkrasında öngörülen Sulh Hukuk Mahkemesinin (6.7.1993 olan dava tarihi itibariyle) 2.000.000 liralık görev sınırını aşmaktadır.
O halde; belirtilen nedenlerle, kamu düzeniyle ilgili olması bakımından görev yönünden resen gözetilerek, davaya Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev noktasından reddine karar verilmesi gerekirken, bu cihet düşünülmeksizin davanın esası hakkında hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve şimdilik diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.2.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
