 |
T.C.
YARGITAY
17. Hukuk Dairesi
E. 1992/8804
K. 1992/11335
T. 7.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TAPUSUZ TAŞINMAZLAR
KAZANDIRICI ZAMANAŞIMI
MİRASÇILIK İLİŞKİSİNİN BULUNMASI
ÖZET Davacı ile davalılar arasında mirasçılık ilişkisi bulunmadığına göre, taşınmaz üzerinde zilyedlik sonucu kazandırıcı zamanaşımı ile mülk edinme koşulları oluşur
(3402 s. Kadastro K. m. 14)
Taraflar arasındaki tesbite itiraz davası üzerine yapılan yargılama sonunda, Davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Tapulama sırasında 206 ada 17 parsel sayılı 4532 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar, davacı adına tesbit edilmiştir. Davalı Emine vergi kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine ve satış yapılmadığına dayanan itirazı tapulama komisyonu tarafından kabul edilmiştir. Davacı satın almaya, vergi kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine taşınmazın payları oranında davacı ve davalılar adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmazın davacının büyükbabası ve davalıların da babaları olan 1949 yılında ölen Sahihten kaldığı konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Mahkemece davalılar Havva ve Emine'nin miras paylarını davacıya satmadıkları ve Salih terekesinin de iştirak halinde mülkiyet hükümlerine tabi olduğu ve esasen satışın da geçersiz olacağı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir. Ne var ki davacı Abdullah'ın babası olan Salih oğlu Musa halen hayatta bulunduğuna göre davacı Abdullah, Salihin mirasçısı olmayıp üçüncü kişi durumundadır. Bilgisine başvurulan bilirkişi ve tanıklar, davacı Abdullah'ın 1956 tarihinden bu tarafa taşınmazda aralıksız ve çekişmesiz olarak zilyed bulunduğunu haber vermişlerdir. Taşınmaz tapusuz olduğuna ve davacının da davalılar ile mirasçılık ilişkisinin bulunmamasına göre davacı yararına tesbit tarihi itibariyle taşınmaz üzerinde kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği ile mülk edinme koşulları gerçekleşmiş bulunmaktadır. Emine ve Havva'nın paylarını satın almaları bu bakımdan sonuca etkili değildir. Hal böyle olunca, davanın kabulü ile taşınmazın tamamının davacı Abdullah adına tesciline karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı olduğu şekilde reddine karar verilmesi isabetsizdir. Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine, 7.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
