 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1992/5936
K: 1992/20723
T: 14.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde 19.141.001 lira faiz alacağının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
KARAR : Davacı T.C. Ziraat Bankası Genel Md.gü vekili tarafından verilen 20.4.1990 tarihli dava dilekçesi ile maliki bulundukları Beyoğlu İlçesi, Hacı Ahmet Mah. Oya Sk. pafta 230, ada 1289 ve parsel 30'daki taşınmazlarının davalı etrafını dikenli telle çevirerek oto park halinde kiraya verdiğini, aleyhine ecrimisi davası açtıklarının ve halen Beyoğlu 3. Asliye Hukuk Mahkemesinde devam ettiğini o davada faiz istemeyi unuttuklarından talep ettikleri 17.600.000 lira ecrimisilin kısa vadeli krediler için öngörülen reeskont faiz oranları üzerinden tahakkuk ettirilecek 19.141.001 lira faizinin dava tarihinden itibaren reeskont faizi zile tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece; ödeme sırasında davacının faiz hakkının saklı tutulmadığı ve bu durumun halin icabından anlaşılamadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Oysa faiz istemini kavi bu davanın açıldığı 20.4.1990 tarihinde ecrimisil davasının derdest olduğu ve dosyanın mahkemece celbedilerek 13.9.1990 tarihli oturumunda incelendiği ve bu durumda faiz talebini havi bu dava dosyasının ecrimisi dosyası ile birleştirilmesi gerektiği halde bundan kaçınılmış ve ecrimisil davasının sonucunun beklenmesi cihetine gidilmiştir.
Ecrimsil davası sonunda davalının 17.500.000 lira ödemesine 17.10.1990 tarihinde karar verilmiş ve hüküm 1.H.D.'nin 10.6.1991 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı Bankanın henüz ecrimisil davası derdest iken açılan faiz davasına bakılarak istenilen senelere ait kademeli şekilde faize hükmedilmesi gerekirken, kararda gösterilen ve dosya içeriğine uymayan gerekçelerle davanın reddi cihetine gidilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
SONUÇ: : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ve hüküm HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASIN 14.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
