 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E. 1992/4767
K. 1992/13461
T. 6.7.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ECRİMİSİL
FAİZ VE MASRAFLAR
ÖZET: Ecrimisile konu edilen taşınmazların tapuda doğrudan doğruya davacı adına kayıtlı olduğu, Hazine ve Devletin özel mülkiyetinde bulunan taşınmazlardan sayılmadığı, davacının söz konusu işlemlerinin 2886 sayılı Yasaya tabi olmadığının kabulüyle, davaya bakılması ve esasının incelenerek sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
(2886 s. İhale K. m. 74, 75)
Dava dilekçesinde, 803.425.458 lira ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın reddine dair verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacı vekili tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Mahkemece dava, taraflar arasındaki kira aktinin sona erdiği 7.5.1990 tarihi ile 12.11.1990 olan tahliye tarihi arasındaki süreye ilişkin olarak ecrimisil istenmiş ise de; bu işlemin 2886 sayılı Devlet İhale Kanununa göre düzenlenecek ihbarnamenin davalıya tebliği suretiyle yapılması gerekirken, davacının bu yola gitmemiş olduğunun belirlendiğinden ve dolayısıyla anılan ecrimisilin istenebilme koşulları gerçekleşmediğinden söz edilerek reddedilmiştir.
Oysaki; 1164 sayılı Arsa Ofisi Kanununun 6. maddesinde, davacı Kurumca yapılan arsa alım satımı ve diğer işlemlerin 2490 (yenisi olan 2886) sayılı Kanun hükümlerine tabi olmadığı belirtilmiş bulunmaktadır.
Öte yandan; ecrimisile konu edilen taşınmazlar, tapuda doğrudan doğruya davacı adına kayıtlı olup 2886 sayılı Kanunun 74-75. maddelerinde açıklandığı üzere Hazinenin ve Devletin özel mülkiyetinde veya hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmaz mallardan da sayılmaz.
O halde; davacının söz konusu işlemlerinin 2886 sayılı Yasaya tabi olmadığının kabulüyle, davaya bakılması ve esasının incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, belirtilen şekilde davanın reddedilmesi doğru değildir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı taraf için yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 250.000 lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine ve peşin Ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6.7.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
