 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E. 1992/2853
K. 1992/20629
T. 14.12.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
NİŞAN HEDİYELERİNİN AYNEN VEYA BEDELİNİN İADESİ
ÖZET Bir nişan hediyesinin mutad sayılabilmesi, bunun yöresel örf ve adete göre verilen hediyelerden olması hususu yanında, bu gibi hediyelerin maddi değerinin de günün koşullarına göre fahiş olmayan hediyelerden bulunmasına bağlıdır ki; bu fahişlik olgusu da daha çok tarafların mali ve sosyal durumlarıyla ölçümleyip (değerlendirip) sonuca göre karar verilmesi gerekir.
(743 s. MK. m. 86)
Dava dilekçesinde, 8.675.000 lira tutarındaki nişan hediyelerinin aynen veya bedelen masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Türk Medeni Kanununun 86. maddesinde değişiklik yapan 3678 sayılı Kanunun 3. maddesinin gerekçesinde de belirtildiği üzere, bir nişan hediyesinin mutad sayılabilmesi; bunun yöresel örf ve adete göre verilen hediyelerden olması hususu yanında, bu gibi hediyelerin maddi değerinin de günün koşullarına göre fahiş olmayan hediyelerden bulunmasına bağlıdır ki; bu fahişlik olgusu da daha çok tarafların mali ve sosyal durumlarıyla ölçülmek gerekir. Özellikle söz konusu hediyeyi veren nişanlının mali gücünü aşarak (Örneğin, büyük borç yükü altına girerek ya da mal varlığını elinden çıkarmak suretiyle alıp) verdiği hediyenin, onun yönünden mutad sayılması ve fahiş olmayacağının kabulü düşünülemez. Aksi takdirde hediye verilen nişanlının haksız zenginleşmesine yol açılmış olur.
O halde; belirtilen nedenlerle tarafların mali ve sosyal durumlarının da usulünce araştırılarak buna dair belirlemenin yöresel örf ve adet ölçüleri ile birlikte değerlendirilmek ve günün koşullarına göre fahiş olup olmadığı hususu da gözetilmek suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken, bu yönlerden eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması, doğru değildir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi, isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.12.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
