Taraflar arasındaki davanın, (Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 25.3.1991 tarih ve 651-129 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı yüklenici 13.9.1988 tarihli sözleşme ile daha önce hazırlayıp Kurum'a verdiği 5.8.1988 ve 29.8.1988 tarihli teklif mektupları ve ekleri kapsamında, küçük gramajlarda tereyağı paketleyebilen makine ve yedek parçalarının imal ve teslimini üstlenmiş, taahhüt konusu makine teslimden sonra bir kaç kez deneme üretimine tabi tutulmuş ise de her seferinde çeşitli noksan kusurlu işler saptanmıştır. Davacı yüklenicinin verilen sürelere rağmen bu eksik ve kusurları gidererek marinayı sözleşmeye uygun tam kapasite çalışır hale getiremediği sabit olup bilirkişi kurulunun 17.9.1990 tarihli 1._ek raporunda bu kusurlar 8 madde halinde sıralanarak imalatın sözleşmeye ve teknik şartnameye uygun olarak yapılmadığı saptanmıştır. Daha sonra aynı bilirkişi kurulundan alınan 14.1.1991 tarihli 2. ek raporda kusurlardan dolayı taahhüt bedelinden % 10 nefaset kesilmesi ve eksik, kusurların kurum tarafından yüklenici firma nam ve hesabına giderilmesi görüşüne yer verilmiş ve mahkemece de bu rapora itibar edilerek bu yolda hüküm tesis edilmiş ise de bilirkişi kumlu 2. ek raporu yeterli ve hüküm tesisine elverişli nitelikte görülmemiştir. BK.nun 360. maddesinde yapılan şeyin, iş sahibinin kullanamayacağı ve nısfet kaidesine göre kabule icbar edilemeyeceği derecede kusurlu veya mukavele şartlarına muhalif olması halinde iş sahibinin o şeyi kabulden imtina edebileceği-hükmü yer almış olmakla, mahkemece ziraat fakültesi süt teknolojisi bölümünden seçilecek öğretim üyesi, teknik elemanlardan oluşan kuruldan rapor alınarak davalı itirazları da gözetilmek suretiyle marinadaki kusur ve noksanlıkların kabule engel teşkil edip etmediği kesin olarak saptanmak ve sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna davalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 100.000 TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, Ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 23.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972