 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1991/3221
K: 1991/14622
T: 10.12.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde davalının suyun akışını keserek kendi arkına dahil ettiğine ve çayırlığının kurumasına neden olduğundan suya vaki elatmanın önlenilmesine karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
KARAR : Dava konusu su Medeni Kanunun 679. maddesine tabi değildir. Arazinin tapusuz olması nedeniyle genel sulardandır. Genel sulardan nitelikleri itibariyle kaynadığı arzın maliki faydalı ihtiyaç oranında yararlanır.
26.11.1990 tarihinde mahallinde yapılan keşifte mahalli bilirkişi "bu su çıktığında ırmak halini almayan ancak bir kol kalınlığında olan genel su sayılmayan taşınmaz sınırları içerisinde kalan kaynak suyudur." demiştir. Buna göre uzman bilirkişiye suyun debisi ölçütürülmeli ve davacının suladığı alan ile bu suyun araziyi sulamaya yetip yetmeyeceği tesbit edilmeli, yetiyorsa artan miktarından davalının faydalandırılması gerektiği gözönüne alınmadan karar verilmiş olması bozmayı gerektirir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine 10.12.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.