 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E. 1991/14507
K. 1992/10280
T. 18.5.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TRAFİK KAZASINDAN DOĞAN TAZMİNAT
TAKAS MAHSUP TALEBİ
ÖZET Takas mahsup talebi harca tabi değildir. HUMK. nun 204. maddesi hükümlerine göre, mutlaka karşılık dava şeklinde açılması da gerekmez. Davalı tarafın vaki takas talebinin kabulüyle saptanmış bulunan zararının, davacı tarafın hüküm altına alınan tazminat alacağından mahsup edilip karar verilmesi gerekir.
(1086 s. HUMK. m. 204)
Dava dilekçesinde, trafik kazasından doğan 3.375.000 lira tazminatın icra takibine vaki itirazın iptali suretiyle inkar tazminatı faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan rücuan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın asıl istem bakımından kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece, davalı tarafın vaki takas talebinin varlığı kabul edilmişse de; bunun için harç yatırılıp karşılık dava şeklinde açılmadığı gibi takası istenen miktarın da asıl alacaktan fazla olduğundan bahisle, söz konusu takas mahsup istemi inceleme dışı bırakılmıştır.
Oysaki, takas mahsup talebi harca tabi değildir ve HUMK.nun 204. maddesi hükümlerine göre, mutlaka karşılık dava şeklinde açılması da gerekmez. Her ne kadar davalı tarafın aynı olaydan kaynaklanan zararı, davacı tarafın tazminini istediği zarar miktarından fazla olarak gösterilmişse de, bunun fazlaya ilişkin bölümü saklı tutulmuş olup yalnızca asıl alacak miktarı kadarının takas edilmesi (ve hatta duruşmanın son oturumunda, 2.250.000 lira olarak belirlenen zarar miktarının mahsubu) istenilmiş bulunmaktadır.
O halde; davalı tarafın vaki takas talebinin kabulüyle, 2.250.000 lira olarak saptanmış bulunan zararının, davacı tarafın hüküm altına alınan tazminat alacağından mahsup edilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı olduğu gibi karar verilmesi doğru değildir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesi-ne 18.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.