 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1990/4851
K: 1990/1436
T: 20.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde 341.625 lira tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün sulama kanalı inşaatı sırasında ika ettiği zararın tazmini konusunda olup, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü ile onun müteahhidi olan kişi hakkında açılmıştır.
Mahkemece, dava sulama kanalı hakkında dava açılmayan...Köyüne ait olduğu gerekçesiyle husumet yönünden red edilmiştir.
Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü bir kamu kuruluşu olup kuruluş kanuna göre köy yolları ve diğer bayındırlık hizmetlerini yapmak görevlerini üstlenmiştir. Kamu hizmetleri, kamunun yararlandırılması için yapılır. Belli bir hizmetten bir bölüm yerleşim yerinin veya kişilerin yararlanıyor olması o hizmetin kamuya ait olma niteliğini bertaraf edemez. Kamu hizmetinin ulaştırıldığı araçtan (olayımızda sulama kanalı) bir köyün yararlanmış olması o aracın köyün özel mülkiyetinde olduğu anlamına gelmez. O nedenle zararın köy hizmetlerinin müteahhidi tarafından yapıldığı sabit olduğuna göre sonradan hakkında dava açılan Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü ile müteahhidin birlikte sorumlu olmaları gerekir. Bu nedenlerle davanın husumet yönünden reddi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.2.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.