 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1990/2910
K: 1990/9553
T: 22.11.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde, tapu ile malik olunan dükkana vaki elatmanın önlenmesi ve 410.000 lira ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, men'i müdahaleye ilişkin dava atiye bırakıldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, 367.030 lira ecrimisilin tahsili cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu annlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki belgelerden, davacının halen kayden tapu ile malik bulunduğu taşınmazı, üzerine kayıt tesis ettirmeden dava dışı Salih adındaki şahsa haricen satış bedelini alarak teslim ettiği, davalının da Salih'ten bu taşınmazı yine haricen satın alıp teslim aldıktan sonra tapu maliki davacı ve kendi bayii Salih aleyhine tapu iptal ve tescil davası açtığı ve bu davanın halen derdest olduğu anlaşılmaktadır.
Ecrimisil davalarında kötü niyetli işgal söz konusu olduğu için hak isteyen davacının tapu maliki olması yeterli olmayıp, şagilin ayrıca kötü niyetli olması gerekir. Taşınmazın davacının sattığı kişiden haricen satın alan ve taşınmazı kendisine teslim edilen davalının ise kötü niyetli olduğu kabul edilemez.
Taraflar arasında derdest olduğu anlaşılan tapu iptal ve tescil davasında taşınmazın satış bedelinin ödenip ödenmediği ve teslimin vukuu bulup bulmadığı araştırılarak sonuç buna göre belirleneceği için, davalının taşınmazındaki işgalinin özellikle hapis hakkına da dayanıp dayanmadığı ve bu suretle kötü niyetli şagil olup olmadığı hükmen saptanacağından, bu dava sonucunun beklenmesi gerekir.
Münhasıran davacının tapu maliki bulunduğu olgusuna dayanılarak ve eksik inceleme ile davanının kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 22.11.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.