 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1990/1980
K: 1990/9038
T: 12.11.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde 500.000 lira alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davacı, sözlü kira aktine istinaden 1.3.1986 tarihinden beri kiracısı bulunduğu davalıya ait evin aylık kirasının 25.000 lira olduğunu ve 1989 Haziran ayına kadar o miktar üzerinden ödeme yapıldığını, 1989 ve 1989 Haziran ayına kadar o miktar üzerinden ödeme yapıldığını, 1989 Haziran ayından itibaren 50.000 liraya çıkarıldığını, davalı ise ilk yılın bitiminden itibaren 50.000 liraya yükselttiğini öne sürdüğüne göre, 1.3.1986' da 25.000 lira olarak başlatılan aylık kiranın daha sonra 50.000 liraya yükseltildiğini iddia eden davalı tarafın bu iddiasını ispat yükü kendisine düşerse de, ödenmediğinden sözedilerek banka hesabına yatırılması istenen 1988 Eylül 1989 Haziran aylarına ilişkin 10 aylık kira paralarını 25.000 lira üzerinden ödendiğini ileri süren davacı tarafın bu iddiasının kendilerince kanıtlanması gerekir.
O halde; sözü edilen 10 aylık döneme ilişkin kira parasının (en azından aylık 25.000 lira üzerinden) ödendiği yolundaki iddiasının davacı tarafca ispatı gerektiğinin kabulüyle buna göre işlem ve inceleme yapılması icabederken, aksi düşünülerek, bu konudaki kanıt yükünün de davalı tarafa düştüğü gözetilip davacıya teklif ve eda ettirilen yemine dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ : Bu itibarla yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hüküm HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.11.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.