 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1990/1457
K: 1990/8570
T: 30.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde suya vaki elatmanın önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece, davacı Yeniçubut Belediyesi'nin davasının reddi ve müdahil davacıların davasının davalılardan Metni yönünden kabulüne dair verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı Metin tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temiyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, dava konusu kaynak suyunun mera'dan çıktığı belirlenmiş bulunmakla genel sulardan sayılacağı kuşkusuzdur.
Genel sulardan ise herkes, kadin ya da öncelikli kullanım haklarını engellememek koşuluyla faydalı ihtiyacı oranında yararlanabilir.
Sözkonusu sudan (mer'anın sulanması ve hayvanların içmesi şeklinde) davacı tarafın öncelikli yaralanma hakkı bulunduğu ve temyiz eden davalının bir kısmını alıp kendi petrol istasyonuna götürmek suretiyle bu suya elatması olayının ise yeni olduğu hususlarında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Bu duruma göre, uzman bilirkişi veya bilirkişiler aracılığıyla yeniden keşif yapılmak, öncelikle davaya konu suyun debisinin ölçülmesi ve davacı tarafından belirtilen şekildeki (hayvan ve mer'a sulamasına ilişkin olarak) kullanımı itibarıyla ihtiyaç duyduğu su miktarının kesin olarak saptanması ve bu miktarlar gözetilerek davacı tarafın ihtiyacından arta kalan bir su bulunduğu takdirde bundan, temyiz edene davalının özellikle kış aylarında yararlanabileceği gözönünde tutularak hüküm kurulması gerekir.
O halde, belirtildiği gibi işlem ve inceleme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi icap ederken, bu yönlerden eksik incelem ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Bu itibarla, yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre 24.800 lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine ve peşin ödenen temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.10.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.