 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1989/8394
K: 1990/4318
T: 14.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde 948.444 lira ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalılardan Hikmet'in de mirascı olduğu taşınmazdaki payı oranında 1986/1987 dönemi için ecrimisil istemektedir. Davalılardan Ali ve Rasim dava konusu taşınmazları diğer davalı paydaş Hikmet ile dava dışı paydaş Emine'den kiraladıklarını bildirerek 1986/1987 dönemini içeren kira sözleşmesi ibraz etmişlerdir. Mahkemece, davacının bu kira sözleşmesine taraf olmadığı gerekçesiyle itibar edilmemiş ise de Medeni Kanunun 624. maddesi uyarınca pay ve paydaş ekseriyeti mevcut olduğundan bu kira sözleşmesi geçerli olup, sözleşmedeki kira parasının muvazaa sonucu belirlendiği iddia edilmediğine göre de davacı ancak bu kira sözleşmesindeki kira parası üzerinden payına düşeni kiraya veren paydaşlardan isteyebilir.
Yukarda belirtildiği üzere kira sözleşmesi geçerli olduğuna göre kiracıların işgali haksız ve kötü niyetli sayılmayacağından bunların davalı paydaş ile birlikte tazminattan müteselsilen sorumlu tutulması doğru görülmemiştir.
Mahkemece yapılacak, iş kira sözleşmesindeki kira parasından davacı payına düşen miktarın dava edilen paydaşın mirastaki payı oranında sorumlu tutularak o miktarda tazminata hükmetmek olmalıdır.
SONUÇ : Bu itibarla, yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmasızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin ödediği temyiz harcının isek halinde temyiz edene iadesine, 14.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.