 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1989/4968
K: 1990/1633
T: 26.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde suya elatmanın önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Mahkeme kararında da belirtildiği üzere davacının 15 yıldır dava konusu suyu kullanarak bir bahçe yetiştirdiği ve bu suretle suyun kullanılmasında öncelik hakkına sahip olduğu anlaşılmaktadır.
Dava konusu su tapulu araziden çıkmadığına göre hakkında Medeni Kanunun 679. maddesi uygulanamayacağından suyun davalıya ait olduğu kabul edilemez. Tapusuz araziden çıkan kaynak suları genle nitelikteki sulardan olup bu sulardan herkes öncelik hakkına uymak koşulu ile faydalı ihtiyacı oranında yaralanabilir.
Davacının davalıdan önce bu sudan yararlanmaya başladğı saptandığına göre bu sudan yeni yararlanmaya kalkışan davala, davacının öteden beri kullandığı su miktarından fazlasını kullanabilir.
Bu husuların belirlenmesi yönünden dava konusu suyun debisi ölçülmeli, davacının öteden beri kullandığı su miktarı belirlenmeli ve kullanabileceği başka bir su olup olmadığı da saptandıktann sonra davalının da suya ne suretle müdahale etiği açıklığa kavuşturularak yukarıdaki ilkeler doğrultusunda taraflar bu sudan yararlanmasına ilişkin hususları belirleyen bir hüküm kurulmalıdır.
Bu itibarla, yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. madesi gereğince BOZULMASINA ve peşin ödediği temyiz harcının istek halinde teyiz edene iadesine, 26.2.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.