 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1989/1911
K: 1989/8897
T: 23.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde, trafik kazasından doğan 252.850 lira hasar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın husumet yönünden reddi cihetine gidilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, trafik kazasından doğan tazminat istemine ilişkin bulunmaktadır.
Mahkeme, trafik sicilinde malik olarak görülen dava harici kişinin zarara uğrayan motorlu aracı davacıya 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun 20/d maddesinin emrettiği resmi bir şekildi aktarmadığından sözedilerek sıfat yokluğundan dolayı davayı red etmiştir.
Satım işlemi, anılan yasanın buyruğuna aykırı olarak gerçekleşmiş olsa bile davacı motorlu aracın zilyedi durumunda olup gerektiğinde onu aynen iade zorunluğunda bulunduğu için yaptığı onarım giderlerini istemeye yetkilidir.
Bundan ayrı olarak, hapis hakkını (BK. 81; MK. 864) sahibi zilyedin ise hasara uğrayan şey için tazminat isteme hakkı bulunmaktadır. Zira zilyed motorlu araç üzerinde bu nedenle hukuksal bir yarara maliktir. Kaldı ki aynı sonuca Medeni Kanundaki zilyetliğin korunmasına ilişkin hükümlerden de yararlanılarak varılabilir. Gerçekten de Medeni Kanunun 896. maddesi uyarınca zilyet bulunan davacı, aracın zarara uğraması suretiyle zilyetliğinin ihlal edildiğini iddia ederek zararının tazminini isteyebilir.
Mahkemece yukarıdaki ilkeler dikkate alınmadan davanın red edilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.