 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1989/10664
K: 1989/4392
T: 15.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.1989 gününden başlayarak aylık 1.200.000 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 500.000 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda yörede oluşan kira paraları sözleşmeleri de getirtilerek incelenmeden genel ifadelere dayanılarak kira parası tesbit edilmiştir.
Bundan ayrı kira ilişkisi 1.12.1981 tarihinde başlamış olduğundan 6570 sayılı Yasanın 11. maddesi dikkate alınmadan 1.1.1989 tarihinden geçerli olmak üzere kira parasının tesbiti de doğru değildir.
Mahkemece yörede oluşan kira paraları kira sözleşmeleri de incelenerek dava konusu yerin getirebileceği kira parası belirlenmeli, hakimce bu kira parası gözönünde bulundurularak hak ve nasafete uygun kira parasına hükmedilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulu ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.