 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1989/10517
K: 1990/6621
T: 18.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde 600.000 lira kıymetindeki suya vaki elatmanın önlenmesi ve masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dava konusu yapılan kaynak suyun, dosyada mevcut, fenni bilirkişi tarafından düzenlenmiş 20.4.1989 tarihli krokide işaretlendiği ve temyize konu kararda da belirtildiği üzere yoldan çıktığı anlaşılmaktadır. Bu gibi yerlerden çıkan suların genel sulardan sayılacağı hususu kuşkusuzdur.
Genel sulardan ise herkes, kadim ya da öncelikli kullanım haklarını engellememek koşulu ile faydalı ihtiyacı oranında yararlanabilir.
O halde, söz konusu genel suyun ötedenberi kullanım durumu ve dolayısıyla bundan hangi tarafın daha önce yararlanmaya başladığı ve tarafların bu suya olan ihtiyaçları ile iki tarafa yetip yetmiyeceği gibi hususlar üzerinde durulup usulünce ve kesin olarak saptanması ve böylece ortaya çıkacak sonuçlara uygun bir karar verilmesi gerekirken, bu yönlerden eksik inceleme ve kısmen de aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 18.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.