 |
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1989/10196
K: 1989/3280
T: 30.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Dava dilekçesinde suya müdahalenin men'i istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Dava konusu suyun genel sulardan olup köye içme suyu olarak götürülmesi konusunda davalı köy ihtiyar heyetinin kararı bulunduğu, ayrıca Köy Hizmetleri idaresinin bu suyun islah edilerek köye götürülmesi için hazırlık çalışmalarına başladığı anlaşılmakta olup, suyun debisi ölçülmediği gibi davacının öncelik hakkına sahip olduğu kabul edilen su miktarı saptanmamıştır.
Keşif yerinde dinlenen şahitlerin ifadesine dayanılarak mahkemece dava konusu suyun ancak davacının ihtiyacını karşılayacağı kabul edilmiş ise de, bu suyun ayrıca islah edilerek ve çoğaltılarak köye getirilmesinin ilgili idarelerce planlandığı gözönünde bulundurularak bu islah sonucu suyun çoğalacağı dikkate alındığında davacının zorunlu ihtiyacından fazla bir suyun elde edilip edilmeyeceği ve artan bu suyun köye içme suyu olarak götürülmeye değer miktarda olup olmayacağı hususlarında uzman bilirkişi dinlenmeli ve özellikle yerleşim birimlerine götürülecek içme suyunun her zaman tarla tarımı için kullanılacak su hakkında öncelikli olduğu gözönünde bulundurulmalıdır.
Mahkemece yukarıdaki hususların tesbiti zımmında uzman bilirkişi marifeti ile keşif yapıldıktan sonra, gerektiğinde davacının suya zorunlu ihtiyacı olduğu aylarda dikkate alınarak suyun islah edilmiş ve çoğaltılmış miktarından kendisine bu aylar için belli bir miktar su ayrıldıktan sonra arta kalanın köye götürülebileceği de düşünülerek, varılacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ve peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 30.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.